ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΕΡΟΙΑΣ
Ο νερόμυλος Μάρκου μεταμορφώνεται σε μουσείο
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ
Επίβλεψη μελέτης:
ΥΠΠΟ – Διεύθυνση Μελετών Μουσείων
Διευθυντής: Ε. Φιλιπποπούλου
Επιβλέποντες: Ν. Φιλιππίδης, Α. Κουερίνη
Κτιριολογικό πρόγραμμα:
(+)Σ. Κίσσας, Κ. Θεολογίδου, ΥΠΠΟ – 11η Ε.Β.Α
Αρχιτεκτονική μελέτη – τεκμηρίωση:
Κ. Θεολογίδου, ΥΠ.ΠΟ – 11η Ε.Β.Α
.
ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕΛΕΤΗ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
Εργολήπτης:
ΑΡΧΙΤΕΧ Α.Ε., Γ. Γεωργιάδης, Β. Πεΐτσης, Δ. Τσελέπης, Π. Μάρθας
Αρχιτεκτονική μελέτη:
Γ. Ανυφαντής, Σ. Ανυφαντής, Κ. Αδαμόπουλος, Ε. Σκαλτσά
Στατική μελέτη:
Σ. Κουνάδης, Κ. Τσακαλίδης
Ηλεκτρομηχανολογική μελέτη:
Π. Κικίδης, Δ. Μπόζης
Επίβλεψη έργου:
ΥΠΠΟ – Διεύθυνση Εκτελέσεως Έργων Μουσείων
Διευθυντής: Β. Χανδακάς
Επιβλέποντες: Σ. Κάργα, Ν. Φιλιππίδης, Δ. Χριστοπούλου, Α. Αθανασιάδου, Β. Βούλγαρης, Ν. Λιβιεράτος, Θ. Πρωτοπαπάς
Επιβλέπουσα από 11η ΕΒΑ:
Κ. Θεολογίδου
Το έργο συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ελληνικό κράτος
- Βράβευση από την EuropaNostra (2001) «Για την προσεκτική δομική έρευνα και αποκατάσταση του κελύφους του Μύλου του «Μάρκου» και τον ευφάνταστο σχεδιασμό για τη μετατροπή του και τη διατήρησή του στο μέλλον ως Βυζαντινό Μουσείο της πόλης της Βέροιας».
- Βραβείο από την Ελληνική Ομοσπονδία των Σωματείων των Φίλων των Μουσείων, 2003.
- Θεολογίδου, Κ. «Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας: Η πόλη θα αποκτήσει το Μουσείο που της αξίζει» εφημερίδα «Ημερήσια», αρ. φύλλου 3497, 19-12-1995, σσ. 3, 12 και «Λαός», αρ. φύλλου 5936, 19-12-1995, σ. 2.
- Κ. Θεολογίδου, Γ. Γεωργιάδης (επιμ.) «Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας. Από την αποκατάσταση στην έκθεση», Σύλλογος «Οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας», 2001.
| Download | - Κ. Θεολογίδου, Μ. Παρχαρίδου, Χ. Παπακυριακού, «Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας», ΥΠ.ΠΟ. Τ.Α.Π.Α., 2001.
- Θεολογίδου, Κ. «Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας», ΤΕΧΝΙΚΑ, Οκτ. 2002, τευχ. 186 σ. 28-30.
| Download | - Θεολογίδου, Κ. Τσακαλίδης, Κ. «Μέθοδοι θεμελίωσης και αντιστήριξης κατά την αποκατάσταση διατηρητέου Μύλου στη Βέροια» στο ΚΤΙΡΙΟ, τευχ. 31, Οκτ. 1998, σσ. 31-36.
| Download | - Κ. Θεολογίδου, «Το Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας: Ο Αλευρόμυλος που έγινε Μουσείο», Ενημερωτικό Δελτίο ΤΕΕ, αρ. 2174, 12/11/2001, σ. 24-27.
| Download | - Κ. Θεολογίδου, «Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας. Μια διαδρομή στο χώρο και στο χρόνο», Πρακτικά συνεδρίου του ICOM-ICMAH (1997) «Θεσσαλονίκη – Σταυροδρόμι Ιδεών και Ανθρώπων. Η πόλη στο μουσείο και στο χώρο», Αθήνα, 2002.
| Download | - Θεολογίδου, Κ. «Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας. Μια διαδρομή στο χώρο και στο χρόνο» στο Αρχαιολογία, τευχ. 75, Ιούν. 2000, σσ. 91-96.
| Download | - K. Theologidou, “Transformations through History: The Markou Watermill in Veria (Greece) and its Conversion to Byzantine Museum”, Proceedings of the International Symposium «Studies on Historical heritage”, Antalya, 2007, pp. 99-106.
| Download | - Έκθεση ΕΙΑ, Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη, 2013.
| Download |
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Ο μύλος του Μάρκου κτίσθηκε το 1911 σε σχέδια δύο Γερμανών μηχανικών. Επρόκειτο για μια καινοτόμο, υψηλής ποιότητας κατασκευή για την εποχή ανέγερσής της στην περιοχή, που συνδύαζε πέτρα και μέταλλο στα κύρια φέροντα στοιχεία και τυπική ξυλοκατασκευή στα πατώματα και την στέγη. Λειτούργησε ως αλευρόμυλος μέχρι τα μέσα της 10ετίας του 1960. Το 1981 επλήγη από ισχυρή πυρκαγιά. Περί τα τέλη της 10ετίας του 1980, το κτήριο απαλλοτριώθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να αποκατασταθεί και να φιλοξενήσει το Βυζαντινό Μουσείο της Βέροιας.
Η 11η ΕΒΑ ανέλαβε την εκπόνηση της αρχιτεκτονικής μελέτης προκειμένου να ανατεθεί η αποκατάσταση του κτηρίου με το σύστημα μελέτη – κατασκευή. Η μελέτη που εκπονήθηκε ήταν λεπτομερέστατη, σε κλίμακα 1:50 και επιπλέον, περιλάμβανε σχέδια κατασκευαστικών λεπτομερειών σε κλίμακες 1:5 έως 1:20. Τα αρχιτεκτονικά σχέδια που εκπονήθηκαν στο πλαίσιο της μελέτης – κατασκευής είχαν ελάχιστες αποκλίσεις από τη μελέτη αυτή.
Ζητούμενα της αρχιτεκτονικής μελέτης ήταν: Η αποκατάσταση του μύλου, ως διατηρητέου μνημείου της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής, η επιτυχής ένταξη νέων κατασκευών, σχεδιασμένων σε σύγχρονες μορφές, σε ένα ιστορικό χώρο με σεβασμό στο χαρακτήρα του και σε αρμονία με το περιβάλλον, η λειτουργική σύνδεση νέων και παλαιών κατασκευών μεταξύ τους, ο σχεδιασμός κατάλληλων εκθεσιακών χώρων που να επιτρέπουν ποικίλες μουσειολογικές και μουσειογραφικές προσεγγίσεις και η άρτια λειτουργία όλου του κτιριακού συγκροτήματος.
Η αποκατάσταση του μύλου στηρίχθηκε στη λεπτομερή ιστορική και αρχιτεκτονική τεκμηρίωσή του. Διατηρήθηκαν και στερεώθηκαν οι περιμετρικές τοιχοποιίες και αποδόθηκε η αρχική μορφή και δομή στο εσωτερικό του με την ανακατασκευή της αρχικής φέρουσας κατασκευής, σε απλούστερη όμως μορφή και σύμφωνα με τα δεδομένα της σύγχρονης τεχνολογίας.
Οι νέες κατασκευές σχεδιάστηκαν υπόγειες, ύστερα από γεωτεχνική έρευνα για την καταλληλότητα του εδάφους. Η μοναδική υπέργεια κατασκευή είναι ένα εξωτερικό κλιμακοστάσιο σε επαφή με το μύλο από μέταλλο και γυαλί. Οι κύριοι χώροι στις υπόγειες κατασκευές φωτίζονται από αίθριο.
Το έργο ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε μαζί με τη μόνιμη έκθεση στον 1ο όροφο το 2001.
